Obóz Elfów

Kreator

Elf zgarnął pieniądze, po czym dał Isherowi jedną porcję jedzenia i nóż. Nie odpowiedział mu. Było widać, że to tym raczej samotnika, który zbytnio nie lubi towarzystwa.

Isher Shevretti

Isher zabrał jedzenie i nóż, skinoł kapeluszem raz jeszcze di Elfki, po czym udał się w dzicz z zamiarem dogonienia dwóch innych Elfów.

Osar Fillor

Osar obudził się z lekkim wzdrygnięciem. Znów ten koszmar, co może oznaczać?
Rozejrzał się po obozie. Zobaczył starego trapera i młoda elfkę.
Traper dokładał do ogniska drewno, a elfka wpatrywała się w ognień bez co większych ruchów.
Wstał niechętnie i podszedł do trapera.
-Witaj! Czy masz może coś na sprzedaż? Mam dwie złote korony, i chciałbym kupić jakiś prowiant oraz broń.
Spojrzał na elfkę.
Miała piękne brązowe oczy. Postanowił, że jak tylko zdobędzie trochę zapasów to z nią porozmawia.

Opiekunka Lasów

Traper uśmiechnął się obojętnie. - Mó, czego Ci trzeba, może znajdzie się coś, czego potrzebujesz. Mam noże, które sprzedaję po jednej koronie, oraz jedzenie, które zwykłem sprzedawac po siedem szylingów.
Elf patrzył obojętnym wzrokiem na nowoprzybyłego i czekal na odpowiedź.

Osar Fillor

Osar sie zamyślił... Nienawidził interesów.
-A może odpuściłbyś mi z kilka szylingów za nóż, i jedną porcję żywności?
Spojrzał za elfkę. Chyba ją znał, ale wie wiedział skąd...
-Kto to jest? Jeśli mogę zapytać oczywiście.
Zapytał wskazując na elfkę Osar.

Opiekunka Lasów

Traper popatrzył lekko zdziwiony, nie zwykł się targować z nikim, po czym spojrzał na elfkę i powiedział: - Przyjacielu, wybacz, ale ja tez muszę z czegoś żyć, dlatego nie mogę opuścić ceny. Spojrzał na Elfkę i dodał - Jesli chcesz wiedzieć, sam spytaj. Jest raczej małomówna, ale na pewno Ci powie, czego tu szuka.

Osar Fillor

Osar był pewny, że odpowiedź będzie właśnie taka.
-Więc poproszę nóż, i dwie porcje żywności.
Pomyślał, że fajnie było by iść z kimś przez las więc zapytał:
-Czy ktoś ostatnio wychodził z obozu? Jeśli tak to czy mógłbyś mi powiedzieć gdzie poszedł?

Opiekunka Lasów

Elf wyjął zza pazuchy nóż, dwie porcje żywności i czekal na apłatę. Gdy Osar zadał mu pytanie, zastanowił się przez chwilę po czym odpowiedział: - Tak, Przyjacielu, było tu pewne rodzeństwo Elfów oraz wędrowny bard, lecz spory kawał czasu minął od ich wizyty. Nie znałem celu ich wedrówki, jesli jednak potrzebujesz towarzysza w swojej podróży spróbuj zagadać tę małą, może Ona zechce Ci potowarzyszyć. - uśmiechnął się z przekąsem.

Osar Fillor

Osar podał traperowi zapłatę, i zamyślił się. Ciekawe czy ich dogoni jeśli będzie tracił czas na gadanie z elfką. Nie wyglądała na kogoś kto chciałby walczyć ani łazić po lesie.
- Myślisz, że ich dogonię? - zapytał Osar - może powinienem ruszyć odrazu za nimi? Ona nie wygląda na kogoś kto jest zdolny do zabijania
Spojrzał na ognisko, i pomyślał czy w lesie nie będzie co bardziej niebezpiecznych potworów, oprócz goblinów które na pewno się gdzieś tu wałęsają.

Opiekunka Lasów

Elf uśmiechnął sie lekko, ale był to ironiczny uśmiech. - Nie dogonisz ich choćbyś bardzo chciał, Przyjacielu. OD dawna nikt tutaj nie zasgląda, mówiłem, że sporo czasu upłynęło od ostatniej wizyty w enklawie. Jesli oceniasz Dzieci Iluvatara po wyglądzie, musisz byc bardzo omylny, Przyjacielu, nie wygląd, lecz wnętrze świadczy o umiejętnościach i bogatej osobowości. - wyciągnął rękę i wziął zapłatę od Osara.

Osar Fillor

Osar pozegnał się, i odszedł od trapera. Powoli zblirzył się do elfki.
-Witaj! Piękny mamy dziś dzień nieprawdaż?
Ahh... Zapomniałem. Jestem Osar Fillor miło mi cię poznać - powiedział Osar uśmiechając się łagodnie.

Opiekunka Lasów

Elfka nieśmiało uniosla oczy i spojrzała na przybysza. - Witaj Panie, jestem Rathlorien Ivrinyel - mówiła lekko zmieszanym głosem, widać było, że jest młoda i nieco onieśmielona. - Pię...Piękny dzień..Taa..Tak, rzeczywiście.- uśmiechnęła się lekko.

Osar Fillor

Osar spojrzał w jej piękne oczy. Miała niezwykle piękną urodę.
Zastanawiał się, czy ona po prostu taka jest, czy też to on ją tak onieśmielał.
- Nie bój się mnie droga Rathlorien. Nie ugryzę cię przecież. Hehehe. - zaśmiał się serdecznie Osar - Piękne masz imię. Czy masz ochotę na małą wyprawę?
Szczerze nie wierzył, że o to zapytal. Robiła wrarzenie, osoby która jest łagodna, i nie zdolna do zabicia choćby muchy.
Był zauroczony jej urodą. Nie mógł odwrócić od niej wzroku.
Zaczął dyskretnie rozglądać się, za jakimś ładniejszym kwiatem.

Opiekunka Lasów

-Na wyprawę?!- dziewczynie zaświeciły się oczy i zamigotały w nich wesołe iskierki.
- Ależ, ależ..Tak długo czekałam, by poprosić kogoś o eskortę, ale jestem trochę nieśmiała i nie chciałąm się narzucać, myslalam, że w końcu Ktoś się mną zainteresuje, ale powoli traciłąm nadzieję. Jesli tylko mogę, bardzo chętnie! musze dostać się do Eriopolis. Była naprawde urocza. Miałą długie bursztynowe włosy do pasa i aksamitną , jasną cerę, oraz głębokie, zielone spojrzenie.

Osar Fillor

Osar zauroczony nie mógł się powstrzymać
- Z tobą pójdę nawet na konieć świata! Oczywiście, że zaprowadzę cię do Eriopolis! Możemy wyruszać nawet teraz. Dla twej urody mogę pójść nawet na koniec świata.
Po chwili zdał sobie sprawę, że bardzo się wygłupił, ale nie żałował.
Stał zapatrzony w jej piękne oczy.