Karczma "Pod Rozprutą Dziwką"

Alexandra Rayon

Będąc przed karczmą dodała
- Niezbyt miła nazwa tego budynku. A teraz prosto do Slumsów?- rzekła szeptem do chłopca odgarniając niewielką ilość włosów za ucho.

Opiekun Cieni

Chłopiec tylko kiwnął głową twierdząco.
-Jaka nazwa??
No tak, nie umie czytać, może i lepiej.

Alexandra Rayon

- Emm... Przez chwile zastanawiała się co odpowiedzieć jednak stwierdziła, że nauki w klasztorze nie pójdą na marne. W końcu jak ona o coś pytała to też tak robili.
- A kiedy dojdziemy? Daleko to jeszcze? - zapytała szeptem

Opiekun Cieni

Chłopiec ciągnął cię za rękę.
- Nie... za tym zakrętem.
Faktycznie za następną uliczką zobaczyłaś małe osiedle.

Lynne Hambly

Lynne weszła troche nie pewnie. Rozglądneła się po obcych twarzach, niektórych trochę podpitych osób. Podeszła do barmanki.
-Chciałabym kupić wino. A, i czy można zjeść tu niekupione tutaj jedzenie?

Opiekunka Oceanów

Barmanka wyglądająca jak kobieta po przejściach podała ci dzbanuszek wina aż huknęło gdy z impotentem walnęła nim o lade.
- A jedz se co chcesz! - rzekła gburowato po czym dodała
- 4 szylingi sie należy!

Lynne Hambly

Lekko wzgrydła się i zdziwiła się zachowaniem, ale przypomniała sobie, że ktos mowil, że tu nieprzyjemnie, wiec zrobiła lekceważacą minę i zapłaciła. Wzięła dzbanuszek i usiadła przy wolnym stoliku. Położyła dzbanek na stole, wyjęła prowiant. Równieź go położyła na stole. Torbę położyła pod krzesłem, tak, by stopami czuła, czy tam jest. Zaczela jesc, rozglądając sie niepewnie i obserwujac wszystkich.

Kiedy skończyła, podeszła raz jeszcze do barmanki.
-Chodzi mi o wynajęcie pokoju i znalezienie legalnej pracy. Czy można tu?-spojrzała kątem oka na salę.

Opiekunka Oceanów

Zauważyłaś, że ludzie, niezbyt urodziwi, zaczęli patrzeć na Ciebie bardzo łapczywie i szepczeć coś na twój temat po czym wybuchali śmiechem. Coś tam się szturchali, robili dziwne gesty co do twojej osoby, a jeden z nich nawet Ci pomachał.

Lynne Hambly

Z lekkim zdziwieniem obserwowała salę. Ale gdy zauważyła tego, który pomachał, przyjrzała mu sie ze zmrużeniem oczu. Po czym spojrzała na barmankę i zrobiła minę oczekującą odpowiedzi na zadane pytanie.

Opiekun Cieni

Barmanka ogarnęła cię wzrokiem.
- Może i będę miała dla ciebie pracę, ale na pewno nie bedzie ona legalna.
Oparł ręce o biodra z wrednym uśmiechem na twarzy.

Lynne Hambly

Uśmiechnęła się kącikiem ust.
-Nie kryje, ze jestem kurtyzaną. I chciałabym znależć pracę w moim zawodzie. Dałoby się?

Hanna

Po sprzeczce z karczmarką Hanna nic nie powiedziała, tylko usiadła znowu w kącie. Dało się zauważyć ciężka atmosferę jaka wisiała pomiędzy nią, a grubą beką.

Jednak Hanna siedziała dalej nie wadząc nikomu. Coraz bardziej niepokoiła się o braci. Najwyraźniej coś było nie tak.

Obserwowała więc dalej wnętrze przybytku, jak i zerkała co chwilę przez okno. Najpierw na zewnątrz zauważyła jakąś wojowniczkę z chłopczykiem. Później w drzwiach karczmy pojawiła się jeszcze jakaś jedna kobieta. Nawet ładna.

Lynne Hambly

Spojrzała na kobietę zerkającą za okno. Przykuła jej tym uwagę. Stwierdziła, że z jej twarzy da się wyczytac, że jest sympatyczna, a jednocześnie bardzo waleczna. Ocknęła się jakby z zamyślenia i znów przeniosła wzrok na barmankę.

Hanna

”Co ona tu robi? To nie jest miejsce dla niej. Jest trochę za ładna dla tych dupków.”

Hanna obserwowała cały czas nową osobę i karczmarkę, oraz od czasu do czasu zerkała na podpitą gromadkę. A jej chłopaki z oddziału nie zjawili się dalej. Wszystko wskazywało na to, że Hanna została sama, a to już nie było takie wesołe. Najważniejsze, to nie dać po sobie znać, że odczuwa się strach. Zresztą Hanna nie należała do bojaźliwych dziewoj. Uśmiechnęła się tylko zgryźliwie.

Roy Sieger

Roy wszedł do karczmy i rozejżał się uważnie. Większość klientów tego przybytku nie wywołała u niego zaiteresowania, nie spodziewał się się spodkać tak mile wyglądające panie w tym przybytku. Przez chwilę oceniał kszałty obydwu pań, i ruszył w kierunku wyzywająco ubranej blondynki.
-Twa uroda pani przyćmiewa piękno tego miasta. Cóż sprowadza tak wspaniała istotę jak ty pani, do przybytku a tak wiadomej reputacji? Aa zapomniałem, pozwól że się przedstawię Roy Sieger szlachcic bard podróżnik i twój uniżony sługa. Może przejdziemy w bardziej ustronne miejsce i wymienimy się opowieściami, porozmawiamy, poznamy może się bliżej. Sądzę że możemy jakiś czs spędzić dobrze się bawiąc.
Spokojnie czeka na reakcję pani i zastanawia się Może by tak jeszcze dosiąść się razem do tej zasępionej blondynki pod oknem? Im więcej tym lepiej Lekko się uśniechną i z powrotem swoją uwagę skupił na stojącej przed nim kobiecie.