Zakład Zbrojmistrzowski

Brondus

-Witam-Powiedział Brondus i odrazu podszedł obejrzeć hełmy i tarcze.
-Ile za te cacuszka-powiedział i wskazał na otwarty hełm i tarcze drewniana okutą.-Mam nadzieję, że tym razem lepiej wyjde na małym wypadzie za miasto.-

Opiekun Cieni

Krasnolud spojrzał na klienta.
-Za tarcze 5 złotych koron, a za hełm 3 złote korony.
Za lady wyjął jakąś kuszę, napiął ją nie wsadzając bełta, po czym strzelił w ziemie. Położył kusze na ladzie i zaczął grzebać w zamku.
-Tam wisi cennik.
Kowal wskazał na ścianę na której wisiała tabliczka.

Brondus

-Przepraszam nie zauważyłem-Brondus wyciągnął 8 koron z sakiewki podał je kowalowi. Pooglądał jeszcze chwilę towary wyłożone na sprzedaż ale niestety nie posiadał wystarczającej ilości pieniędzy.Jeszcze tu wpadne i to nie raz-rzucił Brondus wychodząc z zakładu zbrojmistrzowskiego i skierował swe kroki w stronę karczmy "pod dębem".

[12 en]

Thazz Basinger

Drzwi o mało nie wyleciały z futryn gdy do środka wtoczyło się dwóch, śmiejących się młodziaków. Natychmiast spoważnieli i przyjęli groźne miny.
- Przejrzyj co ci trzeba, dobry towar tu znajdziesz. - mruknął Thazz.

Zwrócił się do krasnoluda - Mówiłem - jak się postarasz, to sprowadzę ci klientów. Dotrzymałem słowa.

[10 en]

Romanus Fringeus

Ot kolejna kuźnia, ładna, dobrze zaopatrzona, pewnie spodałoby się tu łamadze, gdyby nie ten pokurcz...-Poszukuje Topora dwuręcznego, powiniene być jak najlepszej jakości...-rzucił do kurdupla oglądając broń na ścianach i spacerując... Czekał na odpowiedź i wiedział że jeśli maluch spróbuje z niego zakpić, to źle skończy...

Opiekun Cieni

Krasnolud spojrzał na Romanusa.
-U mnie wszystko jest dobrej jakości, wybierz, co Ci pasuje.
Krasnolud wskazał na ścianę z wiszącą bronią.

Następnie spojrzał na Thazza.
-Zaiste.
Kowal zdobył się na lekki uśmiech.
-W takim razie, czego potrzebujecie?

Thazz Basinger

- Ja nic. Tylko kolega. - wskazał kiwnięciem głowy na Romanusa.

Romanus Fringeus

-Ja nie pytałem o dobrą jakość, ale o najlpeszą, widze tu niezłą robote... ale chciałbym coś naprawde, ale to naprawd unikatowego, wyważonego... Jestem gotów dopłacić do tego by mój topór był... wyjątkowy- nawet dla ciebie pokurczu dodał w myslach-Nie chodzi mi tu o ozdoby, ale o praktyczne wzgledy, jak wspomnaine przeze mnie wyważenie, linia ostrza, jakość stopu, ale znasz się na swojej robocie... więc jak?- i dopiero teraz zaszczycił spojrzeniem kurdupla...

Opiekun Cieni

Krasnolud spojrzał na Romanusa rozbawionym wzrokiem.
-Rozumiem, taką broń robie na zamówienie, i nie jest ona tania. Szczególnie, jeśli ma być z najwyższej półki.

Romanus Fringeus

Nie przyjeb mu, nie poprawiaj mu tej buźki, wmawiał sobie w myślach Łamaga i jednocześnie z jego ust padały słowa -Cena nie jest problemem, na ile pan wyceniłby takie zamówienie?- nawet udało mu się nie skrzywić gdy to mówł, w końcu czas na mordobicie przyjdzie później...

Opiekun Cieni

Krasnolud popatrzył na sufit na chwilę.
-Jeśli ma to być naprawdę dobra jakości to 50 złotych koron minimum.

Romanus Fringeus

-Więc jaki topór dwuręczny dostałbym za... sto sztuk złota ?-i klepnął sakiewke by zadzwoniła... Wiedział, że te kurduple na złoto są łase jak dziwki... Miał tylko nadzieje że kurdupel nie będzie odwlekał i szybko dobija targu. Sama rozmowa z tym pokurczem przyprawiała go o mdłości.

Opiekun Akcji

- Za sto... - powtórzył i podrapał się po brodzie chowając dłoń w gęstwinie włosów.
- Skoro tak stawiasz sprawę to znajdę coś dla ciebie. - rzekł chrapliwie i otworzył skrzynię niedaleko kowadła. Spośród trocin wydobył potężne ostrze, częściowo przypominające halabardę, jednak wciąż pozostające toporem. Dwa ostrza zachęcają lśniły się w świetle płomieni z paleniska.
- Nie sądziłem, że go sprzedam, ale wart swej ceny. Sto trzydzieści złotych koron. Tyle za niego chcę.

Romanus Fringeus

Spojrzał na ostrze z nieukrywanym apetytem... O takie mu chodziło, jednak z pokurczami trzeba uważać. -Mogę na dwa machnięcia ?-spytał kurdupla już czując broń w rękach..

Opiekun Akcji

Przekazał oręż do ręki. Topór ważył swoje, ale Romanusowi to nie przeszkadzało. Przeciął powietrze ze świstem już wiedząc, że zakupu by nie pożałował. Rękojeść sama trzymała się dłoni, a to z racji żłobień w metalowym uchwycie. Samo ostrze też prezentowało się elgancko, bez zbędnych zdobień. Sto trzydzieści koron za blisko metrową broń.